Cecylia Malik
Mój projekt, „Wezbranie”, powstał w oparciu o dwie historie: starą opowieść oraz wydarzenie historyczne. Według legendy, kolumna ze Świątyni Jerozolimskiej płynęła przez ocean, następnie trafiła do Wisły i, płynąc pod prąd, dotarła do Starej Synagogi na Kazimierzu. Coś jednak jest na rzeczy w tej opowieści – w 1939 roku, gdy wybuchła druga wojna światowa, w obawie przed grabieżą ze strony hitlerowców, najcenniejsze skarby z Zamku Królewskiego na Wawelu zostały zapakowane na tradycyjną drewnianą łódź i spławione Wisłą.

Rzeka niesie skarby. Czasem coś daje, a czasem coś zabiera. Woda jest cennym źródłem życia, ale może też okazać się niebezpieczna. Wobec kryzysu klimatycznego, znaczenie wody staje się coraz większe. Tak wiele rzek zanika podczas lata, a jednocześnie wiele krajów walczy z klęską powodzi. Nie powinniśmy zapominać, że w rzekach płynie woda słodka, bez której nie da się przeżyć. A opowieści przypominają nam, jak wielkim skarbem jest woda sama w sobie.

By uczcić jedność słodkich wód, zapraszam festiwalowych gości do złożenia, na brzegu Wisły, hołdu wybranej przez nich rzece. W ostatnim dniu Festiwalu, będziemy żeglować i przekazywać swoje opowieści nurtom rzeki.

Stefanie Oberhof i Snuff Puppets
“Pigeon Girls” łączy w sobie dwie ukraińskie legendy: młoda dziewczyna, po stracie ukochanego, który zginął na wojnie, zmienia się, pod wpływem żałoby w kukułkę i lata po świecie opłakując męża. Według innej opowieści – z łez ukraińskiej matki, która na wojnie straciła trzech synów, wyrastają małe białe kwiatki – stokrotki, które przebijają się spod topniejącego śniegu.

Zaraz po tym, jak zaczęliśmy pracę nad tym projektem, wybuchła wojna w Ukrainie. Wiele kobiet i dzieci musiało uciekać z kraju, udając się do różnych miejsc w Europie, w tym do Krakowa. Nie ma niestety zbyt wielu legend, w których na pierwszym planie są kobiety. Te dwie opowieści pokazują nam skrawek emocji, z którymi ci, którzy musieli uciekać z Ukrainy, mogą się identyfikować. Przedstawiają rozpacz rozstania z mężami i synami, kiedy nie wiadomo, gdzie są i co się z nimi dzieje.

Podczas Festiwalu, wspólnie z festiwalowymi gośćmi, w naszej tymczasowej pracowni będziemy robić ogromne lalki i kostiumy stokrotek, a 2 lipca, ulice Kazimierza wypełni śpiew płaczących ptaków i dzieci kwiatów.

Yuval Yairi
Monstrancja skradziona z jednego z krakowskich kościołów została wrzucona przez złodziei w bagna Mathe na Kazimierzu. Nad bagnami zaczęła unosić się błękitna poświata, która pomogła w odnalezieniu świętego przedmiotu. Na pamiątkę tego zdarzenia, król Kazimierz Wielki kazał wybudować na tych bagnach świątynię – dzisiejszy kościół Bożego Ciała.

Legendę tę opisuje pierwszy polski kronikarz, Jan Długosz, w swoich „Kronikach słynnego Królestwa Polskiego” obok faktów historycznych, tak jakby był to zarówno cud, jak i autentyczne zdarzenie. Moja instalacja, „Observation Point” („Punkt Obserwacyjny”), odkrywa napięcia pomiędzy rzeczywistością i fikcją, zawarte w tym XV-wiecznym „fake newsie”. Przypomina, że nie wszystko musi być prawdą, zadając jednocześnie pytanie: co dzieje się, gdy ludzie niszczą przyrodę?

Przez dziewięc dni  “Observation Point” da festiwalowym gościom alternatywny widok na Kazimierz – z jednego z najniższych punktów dzielnicy – na dawnych mokradłach tuż obok Synagogi Starej.

Jakie legendy powinniśmy opowiadać w tych czasach?
Codziennie od 11 do 19 zapraszamy Was do namiotu Punktu Info na placu Wolnica, gdzie możecie nagrać dla Maiseh swoje legendy. Możecie także przesłać je do nas przez formularz online.