Kościół Bożego Ciała na krakowskim Kazimierzu

U zbiegu ulic św. Wawrzyńca i Bożego Ciała dzięki fundacji Króla Kazimierza Wielkiego, wybudowano w XIV wieku gotycki kościół parafialny p.w. Bożego Ciała.

Wg. Jana Długosza powstanie świątyni wiąże się z legendą.

Z krakowskiego kościoła p.w. WW. Świętych rabusie skradli monstrancję wraz z Hostią. Kiedy dokładniej przyjrzeli się zdobyczy, stwierdzili, że monstrancja jest nie złota a jedynie pozłacana. Uznali ją za małowartościową i wyrzucili w pobliskie zarośla wsi Bawół. Wkrótce ludzie przechodzący tamtędy znaleźli porzucony łup. Wieść o znalezisku rozeszła się lotem błyskawicy po Kazimierzu, budząc powszechne przerażenie świętokradztwem. W uroczystej procesji prowadzonej przez biskupa Bodzantę przeniesiono bezcenne znalezisko z powrotem do kościoła WW. Świętych. We wszystkich kościołach Krakowa rozpoczęły się modlitwy przebłagalne.

Na miejscu znaleziska postanowiono wznieść kościół jako świątynię ekspiacyjną za znieważenie Hostii. Powstał niezwykle piękny gotycki obiekt sakralny, ze szczególną atmosferą wnętrza, cennym jego wyposażeniem i ciekawym otaczającym go dziedzińcem. Stał się parafialnym kościołem miasta Kazimierz, wzniesiony z kasy królewskiej oraz z licznych darów społeczeństwa miasta. Świątynia nadal pełni rolę kazimierskiej fary, gdzie znajduje się oprócz wielu cennych obrazów i rzeźb, także miejsce spoczynku błogosławionego Stanisława Kazimierczyka otaczanego czcią przez mieszkańców Kazimierza.

Przy kościele od 1346 r. działa Arcybractwo Najświętszego Sakramentu do którego należeli m.i. Król Jan III Sobieski wraz z rodziną, książę Czartoryski i inni. W końcu XIX i XX wieku działała Konfederacja Św. Wincentego a Paulo wspomagająca biedaków i bezdomnych z całego Krakowa. Działalność ta wpłynęła na życie znakomitego malarza Adama Chmielowskiego obecnie świętego Brata Alberta, który poświęcił się pomocy bezdomnym, kalekim i ubogim. Świątynia ta jest nie tylko miejscem kultu, jest także znakomitym przykładem sakralnej  architektury gotyckiej miasta Krakowa.

Zofia Łuczyńska

W oparciu o : 1/Przewodnik dr. K. Łataka wyd. w 1992. 2/ Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa M. Rożek wyd. PWN 1993r.

fot. Grzegorz Kozakiewicz