The Lady with the Ermine by Leonardo da Vinci, which is currently exhibited at the Royal Castle in Kraków, has officially become the property of the Polish state as a result of an extraordinary transaction between the Polish government and Adam Karol Czartoryski. The government paid 100 million euros not only for Leonardo da Vinci’s masterpiece but also for thousands of other works of art from different periods, including national memorabilia, all of which are part of the Czartoryski Museum collection. The government’s decision proved to be controversial partly because of the long and complicated history of the Czartoryski collection.
It was Princess Izabela (née Fleming) Czartoryska who started the collection in the early nineteenth century and The Lady with the Ermine was bought for her by her son when he was in Italy. Although the collection was moved to Paris after the anti-Russian November Uprising (1830-31) in Poland, the Czartoryskis continued to add to it. In 1870, however, they decided to move the collection once again back to Poland, or more specifically to Kraków. At the time, the city was under the rule of the Austro-Hungarian Empire, but it enjoyed a freedom unheard of in the Russian and Prussian partitions. The Czartoryski Museum was opened in 1880 in a number of buildings located next to the famous Florian Gate which were purchased for this purpose by Władysław Czartoryski.
After World War II, the communist authorities decided not to nationalize the collection formally, although in reality it was under their control. The Kraków National Museum, of which the Czartoryski Museum was a branch, administered the collection until 1991. After the political breakthrough of 1989, Adam Karol Czartoryski, the heir to the collection, managed to regain control of it despite having been born in Spain and subsequently living abroad,. After negotiations with Poland’s democratic authorities he decided to set up the Princes Czartoryski Foundation, to which he donated the collection – it was to be curated by the National Museum in Kraków and be maintained entirely at the expense of the state.
All went well until 2010, when the Princes Czartoryski Foundation started its renovation of the museum. As a result it had to be closed and the collection was dispersed, becoming a part of many exhibitions in several Polish cities, from Szczecin to Puławy. The Lady with the Ermine finally found a home in the beautiful Renaissance hall in Wawel Castle. At this point, Adam Karol Czartoryski attempted to change his family museum into an independent private institution. However, he did not have enough money to achieve this or even to complete the renovation work, which still continues to this day.
Although the value of the collection was estimated at several billion euros, in fact it could not be sold as, for legal reasons, the collection has to remain in Poland – in fact no part of it can travel abroad without the consent of the authorities. This is why previous Polish governments assumed that to purchase the collection, which had been suggested by many art historians over many years, did not make sense. On the other hand, the collection was no longer together and Kraków had been deprived of one of its attractions for several years. The authorities’ approach changed when the right-wing Law and Justice Party won the parliamentary elections at the end of 2015. Prof. Piotr Gliński, Deputy Prime Minister and Minister for Culture and National Heritage started negotiations with Adam Karol Czartoryski in the middle of the following year. The talks were finalized just before the end of 2016 and soon after the contract was signed at the Royal Castle in Warsaw.
The Czartoryski collection will once again return into the curatorship of the National Museum in Kraków. The Minister for Culture also promised to finance the renovation of the Czartoryski Museum, which is to re-open in 2020. However, ‘The Lady with the Ermine’, now the property of the state, will be exhibited in the Sukiennice (Cloth Hall) on the Main Market Square, which is yet another branch of the National Museum. (b)
It was Princess Izabela (née Fleming) Czartoryska who started the collection in the early nineteenth century and The Lady with the Ermine was bought for her by her son when he was in Italy. Although the collection was moved to Paris after the anti-Russian November Uprising (1830-31) in Poland, the Czartoryskis continued to add to it. In 1870, however, they decided to move the collection once again back to Poland, or more specifically to Kraków. At the time, the city was under the rule of the Austro-Hungarian Empire, but it enjoyed a freedom unheard of in the Russian and Prussian partitions. The Czartoryski Museum was opened in 1880 in a number of buildings located next to the famous Florian Gate which were purchased for this purpose by Władysław Czartoryski.
After World War II, the communist authorities decided not to nationalize the collection formally, although in reality it was under their control. The Kraków National Museum, of which the Czartoryski Museum was a branch, administered the collection until 1991. After the political breakthrough of 1989, Adam Karol Czartoryski, the heir to the collection, managed to regain control of it despite having been born in Spain and subsequently living abroad,. After negotiations with Poland’s democratic authorities he decided to set up the Princes Czartoryski Foundation, to which he donated the collection – it was to be curated by the National Museum in Kraków and be maintained entirely at the expense of the state.
All went well until 2010, when the Princes Czartoryski Foundation started its renovation of the museum. As a result it had to be closed and the collection was dispersed, becoming a part of many exhibitions in several Polish cities, from Szczecin to Puławy. The Lady with the Ermine finally found a home in the beautiful Renaissance hall in Wawel Castle. At this point, Adam Karol Czartoryski attempted to change his family museum into an independent private institution. However, he did not have enough money to achieve this or even to complete the renovation work, which still continues to this day.
Although the value of the collection was estimated at several billion euros, in fact it could not be sold as, for legal reasons, the collection has to remain in Poland – in fact no part of it can travel abroad without the consent of the authorities. This is why previous Polish governments assumed that to purchase the collection, which had been suggested by many art historians over many years, did not make sense. On the other hand, the collection was no longer together and Kraków had been deprived of one of its attractions for several years. The authorities’ approach changed when the right-wing Law and Justice Party won the parliamentary elections at the end of 2015. Prof. Piotr Gliński, Deputy Prime Minister and Minister for Culture and National Heritage started negotiations with Adam Karol Czartoryski in the middle of the following year. The talks were finalized just before the end of 2016 and soon after the contract was signed at the Royal Castle in Warsaw.
The Czartoryski collection will once again return into the curatorship of the National Museum in Kraków. The Minister for Culture also promised to finance the renovation of the Czartoryski Museum, which is to re-open in 2020. However, ‘The Lady with the Ermine’, now the property of the state, will be exhibited in the Sukiennice (Cloth Hall) on the Main Market Square, which is yet another branch of the National Museum. (b)
‚Dama z gronostajem’ państwowa za 100 mln euro
Eksponowana obecnie na Zamku Królewskim w Krakowie „Dama z gronostajem” Leonarda da Vinci stała się własnością państwa polskiego. Doszło do tego w wyniku spektakularnej transakcji, jaką polski rząd zawarł z Karolem Adamem Czartoryskim. Za obraz Leonarda da Vinci oraz tysiące innych dzieł sztuki z różnych okresów i wiele pamiątek narodowych, jakie wchodzą w skład kolekcji Czartoryskich rząd zapłacił 100 milionów euro. Decyzja rządu wzbudziła w Polsce szereg kontrowersji, które są skutkiem także długiej i skomplikowanej historii zbiorów Czartoryskich.
Ich gromadzenie rozpoczęła księżna Izabela z Flemingów Czartoryska na początku XIX wieku. „Damę z gronostajem” kupił we Włoszech dla księżnej jej syn. Po antyrosyjskim powstaniu listopadowym z lat 1830-31 kolekcja została przeniesiona do Paryża. Czartoryscy stale ją jednak powiększali. W 1870 roku zdecydowali ponownie przenieść swe zbiory do Polski, a dokładniej do Krakowa. Miasto wchodziło wówczas w skład monarchii habsburskiej i cieszyło niespotykanymi w zaborach rosyjskim i pruskim swobodami narodowymi. Muzeum Czartoryskich zostało otwarte w 1880 roku w nabytych przez Władysława Czartoryskiego kilku budynkach położonych obok słynnej krakowskiej Bramy Floriańskiej.
Po drugiej wojnie światowej komunistyczne władze nie zdecydowały się na formalną nacjonalizację kolekcji, ale przejęły nad nimi faktyczna kontrolę. Opiekę nad zbiorami aż do 1991 roku sprawowało krakowskie Muzeum Narodowe. Muzeum Czartoryskich było jego oddziałem. Po przełomie z 1989 roku spadkobierca założycieli kolekcji, urodzony w Hiszpanii i zamieszkały za granicą Adam Karol Czartoryskich odzyskał kontrolę nad kolekcją. Po negocjacjach z polskimi demokratycznymi władzami zdecydował się jednak powołać Fundację XX Czartoryskich, której przekazał kolekcję. Same zbiory pozostały pod opieką krakowskiego Muzeum Narodowego i utrzymywane były na koszt państwa.
Ten układ zaczął się wyczerpywać ok. roku 2010. Fundacja XX Czartoryskich rozpoczęła wtedy remont swego muzeum. Zostało ono zamknięte, a zbiory podzielone i eksponowano w kilku polskich miastach, od Szczecina po Puławy. Dla „Damy z gronostajem” ostatecznie znaleziono miejsce w pięknej renesansowej sali zamku na Wawelu. Adam Karol Czartoryskich próbował wtedy stworzyć z muzeum swojej rodziny samodzielną i stricte prywatną instytucję. Nie miał jednak na ten cel pieniędzy. Podobnie jak na dokończenie remontu, który zresztą trwa do dzisiaj.
Wartość kolekcji szacowana była na kilka miliardów euro, ale była ona praktycznie niesprzedawalna, bo ze względów prawnych kolekcja musiała pozostać w Polsce i żaden z jej składników bez zgody władz nie mógł zostać wywieziony za granicę. Poprzednie polskie rządy wychodziły więc z założenia, że wykupienie kolekcji, postulowane od wielu lat przez wielu historyków sztuki, nie ma sensu. Z drugiej jednak strony kolekcja była rozproszona, a Kraków od lat nie miał jednej ze swych największych atrakcji. Podejście władz zmieniło się po wygraniu w końcu 2015 roku wyborów przez prawicowy rząd partii Prawo i Sprawiedliwość. Prof. Piotr Gliński, wicepremier i minister kultury w połowie następnego roku podjął negocjacje z Adamem Karolem Czartoryskim. Zostały one sfinalizowane tuż przed końcem roku podpisaniem umowy na Zamku Królewskim w Warszawie.
Zbiory Czartoryskich ponownie wrócą pod opiekę krakowskiego Muzeum Narodowego. Minister kultury obiecał także sfinansowanie dokończenia remontu Muzeum Czartoryskich. Ma ono zostać ponownie otwarte w 2020 roku. Państwowa już „Dama z gronostajem” ma jednak być eksponowana w Sukiennicach na krakowskim Rynku Głównym, gdzie Muzeum Narodowe ma swój oddział.
Ich gromadzenie rozpoczęła księżna Izabela z Flemingów Czartoryska na początku XIX wieku. „Damę z gronostajem” kupił we Włoszech dla księżnej jej syn. Po antyrosyjskim powstaniu listopadowym z lat 1830-31 kolekcja została przeniesiona do Paryża. Czartoryscy stale ją jednak powiększali. W 1870 roku zdecydowali ponownie przenieść swe zbiory do Polski, a dokładniej do Krakowa. Miasto wchodziło wówczas w skład monarchii habsburskiej i cieszyło niespotykanymi w zaborach rosyjskim i pruskim swobodami narodowymi. Muzeum Czartoryskich zostało otwarte w 1880 roku w nabytych przez Władysława Czartoryskiego kilku budynkach położonych obok słynnej krakowskiej Bramy Floriańskiej.
Po drugiej wojnie światowej komunistyczne władze nie zdecydowały się na formalną nacjonalizację kolekcji, ale przejęły nad nimi faktyczna kontrolę. Opiekę nad zbiorami aż do 1991 roku sprawowało krakowskie Muzeum Narodowe. Muzeum Czartoryskich było jego oddziałem. Po przełomie z 1989 roku spadkobierca założycieli kolekcji, urodzony w Hiszpanii i zamieszkały za granicą Adam Karol Czartoryskich odzyskał kontrolę nad kolekcją. Po negocjacjach z polskimi demokratycznymi władzami zdecydował się jednak powołać Fundację XX Czartoryskich, której przekazał kolekcję. Same zbiory pozostały pod opieką krakowskiego Muzeum Narodowego i utrzymywane były na koszt państwa.
Ten układ zaczął się wyczerpywać ok. roku 2010. Fundacja XX Czartoryskich rozpoczęła wtedy remont swego muzeum. Zostało ono zamknięte, a zbiory podzielone i eksponowano w kilku polskich miastach, od Szczecina po Puławy. Dla „Damy z gronostajem” ostatecznie znaleziono miejsce w pięknej renesansowej sali zamku na Wawelu. Adam Karol Czartoryskich próbował wtedy stworzyć z muzeum swojej rodziny samodzielną i stricte prywatną instytucję. Nie miał jednak na ten cel pieniędzy. Podobnie jak na dokończenie remontu, który zresztą trwa do dzisiaj.
Wartość kolekcji szacowana była na kilka miliardów euro, ale była ona praktycznie niesprzedawalna, bo ze względów prawnych kolekcja musiała pozostać w Polsce i żaden z jej składników bez zgody władz nie mógł zostać wywieziony za granicę. Poprzednie polskie rządy wychodziły więc z założenia, że wykupienie kolekcji, postulowane od wielu lat przez wielu historyków sztuki, nie ma sensu. Z drugiej jednak strony kolekcja była rozproszona, a Kraków od lat nie miał jednej ze swych największych atrakcji. Podejście władz zmieniło się po wygraniu w końcu 2015 roku wyborów przez prawicowy rząd partii Prawo i Sprawiedliwość. Prof. Piotr Gliński, wicepremier i minister kultury w połowie następnego roku podjął negocjacje z Adamem Karolem Czartoryskim. Zostały one sfinalizowane tuż przed końcem roku podpisaniem umowy na Zamku Królewskim w Warszawie.
Zbiory Czartoryskich ponownie wrócą pod opiekę krakowskiego Muzeum Narodowego. Minister kultury obiecał także sfinansowanie dokończenia remontu Muzeum Czartoryskich. Ma ono zostać ponownie otwarte w 2020 roku. Państwowa już „Dama z gronostajem” ma jednak być eksponowana w Sukiennicach na krakowskim Rynku Głównym, gdzie Muzeum Narodowe ma swój oddział.
Die gegenwärtig im Königsschloss auf dem Wawel in Krakau ausgestellte „Dame mit Hermelin“ von Leonardo da Vinci wurde Eigentum des polnischen Staates. Dazu kam es als Ergebnis einer spektakulären Transaktion, die die polnische Regierung mit Karol Adam Czartoryski abschloss. Für das Gemälde Leonardo da Vincis sowie tausende andere Kunstwerke aus verschiedenen Bereichen und viele nationale Erinnerungsstücke, die die Sammlung Czartoryski ausmachen, zahlte die Regierung 100 Mio. Euro. Die Entscheidung der Regierung löste in Polen eine Reihe von Kontroversen aus, die auch eine Folge der langen und komplizierten Geschichte der Sammlung Czartoryski sind.
