Nie martwcie się! Łempicka pozostanie u nas na długo…

Tamara Łempicka, Blask / Bachantka, 1932, Kolekcja Rowlanda Weinsteina 

Dzięki uprzejmości Weinstein Gallery, San Francisco 

 

Prawdopodobnie tylko wystawa „Polaków portret własny”, zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie pod koniec lat 70. XX wieku, przyciągnęła więcej widzów niż wystawa Tamary Łempickiej. Nie martwmy się jednak – artystka zostanie z nami dłużej.

125 tysięcy osób zobaczyło zamkniętą właśnie wystawę „Łempicka” w MNK. Nie przeszkodziły widzom ani limity (jednocześnie na wystawie mogło przebywać 60 osób) ze względu na wymogi konserwatorskie oraz ochronę prezentowanych obiektów, jak również komfort i bezpieczeństwo zwiedzających, ani kolejki w których czasem trzeba było stać nawet cztery godziny. W ostatni weekend przedłużyliśmy godziny otwarcia pokazu i ostatni zwiedzający opuścili muzeum po godz. 22. Sukces tej wystawy zawdzięczamy m.in. mediom: w sumie ukazało się ponad 2100 materiałów w tv, radio, prasie i internecie. Ich ekwiwalent reklamowy to 10, 6 mln zł, a dotarcie: 75,5 mln odbiorców.     

Nie wszystkie prace wrócą do instytucji wypożyczających. Trzy dzieła trafią 27 marca do Galerii Sztuki Polskiej XX i XXI wieku w Gmachu Głównym. Do 30 czerwca będzie można oglądać Piękną Rafaelę z 1927 roku  z kolekcji brytyjskiej, do 30 września – Blask (Bachantka) z 1932 roku z kolekcji amerykańskiej i Kompozycję abstrakcyjną w czerni i szarości z ok. 1956 roku z kolekcji rodziny artystki. 

Reprodukcje prac w załącznikach.

 

Podpisy: 

Blask (Bachantka), 1932, olej na desce, Kolekcja Rowlanda Weinsteina | Collection of Rowland Weinstein, San Francisco

Piękna Rafaela, 1927, olej na płótnie, Kolekcja Sir Tima Rice’a | Sir Tim Rice Collection

Kompozycja abstrakcyjna w czerni i szarości, ok. 1956, olej na płótnie, Tamara de Lempicka Estate, LLC

 

Nowa wystawa w Kamienicy Szołayskich. Japonia  u progu nowoczesności.

 

Kobiece kimono z motywem kwiatów lilii na czerwonym tle, typ letni, jedwab, tkanie, zdobienie techniką farbiarską yūzen

1. 1920, dar Ewy Kamińskiej z kolekcji Sumie Yamamoto, 2022

 

Wystawa „Tradycja japońskiego ubioru. Formy i przemiany od około 1900 roku do lat 60.”, to pierwsza z trzech odsłon cyklu „Japonia u progu nowoczesności. Design i wzornictwo ubiorów od około 1900 roku do lat 60. na przykładzie darów współczesnych w Muzeum Narodowym w Krakowie”, przybliżającego klasyczne japońskie stroje oraz motywy charakterystyczne dla tej niezwykłej wschodniej tradycji. 

Wystawa opowiada o historii i kroju kimon oraz pasów obi, którymi się je przewiązuje, a także o niezwykle atrakcyjnych krótkich narzutach haori i płaszczach podróżnych michiyuki. W drugiej odsłonie cyklu, zatytułowanej „Motywy jako fenomen japońskiej myśli projektowej”, rozwiniemy wątek tradycyjnych motywów zdobniczych z wyjaśnieniem ich pochodzenia i symboliki. Trzecia ekspozycja – „Japonia u progu nowoczesności utrwalona w fotografii” – przedstawi japońskie ubiory na starych fotografiach – odbitkach albuminowych przechowywanych w kolekcji MNK. 

Ideą towarzyszącą cyklowi jest zamysł pokazania darów, jakie Muzeum Narodowe w Krakowie otrzymało w ostatnich latach. Podkreślając rolę darczyńców, opowiadamy o strategii kolekcjonerskiej MNK, pokazujemy również przykłady drzeworytów zakupionych z kolekcji Józefa Mehoffera oraz pochodzących z daru, który ofiarował dr Jens Wiebel.

We wnętrzach Kamienicy Szołayskich w pierwszej odsłonie prezentujemy około stu szat i elementów japońskiego stroju, w tym stuletnie kimona, a także niezwykły przykładowy bryt tkaniny tanmono, z której były szyte, o długości ponad dziesięciu metrów. Tkaniny wykorzystywane do szycia kimon letnich – natsumono (natsu – „lato”, mono – „rzecz”) charakteryzują się splotami, które umożliwiają prześwitywanie powierzchni, wywołując jednocześnie odczucie chłodu. Optyczną iluzję lekkości można, jak w prezentowanym na ilustracji kimonie, uzyskać przez wykorzystanie jednego z typów splotu mojiri-ori, który dzięki zastosowaniu naprzemienności łączenia nici luźniejszych i bardziej zwięzłych dzieli tkaninę na poziome pasy.

 

Kamienica Szołayskich, Plac Szczepański 9

Odsłona pierwsza: „Tradycja japońskiego ubioru. Formy i przemiany od około 1900 roku do lat 60.” W ramach cyklu: „Japonia u progu nowoczesności. Design i wzornictwo ubiorów od około 1900 roku do lat 60. na przykładzie darów współczesnych w Muzeum Narodowym w Krakowie”

Wystawa czynna od 17 marca do 30 czerwca 2023

Kurator wystawy: Beata Romanowicz

Asystent kuratora: Agnieszka Gach

Aranżacja: Magdalena Bujak

 

Imieniny i urodziny Józefa Mehoffera

Józef Mehoffer, Taniec

Z okazji przypadających na 19 marca imienin Józefa oraz rocznicy urodzin Józefa Mehoffera, zapraszamy do wspólnego świętowania w Domu Józefa Mehoffera przy ulicy Krupniczej 26.

W sobotę i niedzielę (18-19 marca) wstęp do oddziału będzie wynosił tylko 5zł. Natomiast w niedzielę w oddziale odbędzie się oprowadzanie kuratorskie oraz recital gitarowy. 

Niedziela, 19 marca 2023 r.

godz. 14.00 

Beata Studziżba-Kubalska – oprowadzanie kuratorskie 

wstęp w cenie biletu – 5zł

 

godz. 16.00 recital gitarowy

wstęp wolny

 

Paulina Łaszczuk – gitara

Adam Potoczny – gitara

Natalia Dańczura – gitara 

 

W programie:

Johann Kaspar Mertz – Elegia

Loe Broouwer – Tres Apuntes

William Walton – Bagatele nr 2 i 3

John Dowland – Forlon Hope Fancy

Manuel Maria Ponce – Sonate Romantique (Hommage a Schubert)

Jacques Hetu – Suite for Guitar, op. 41 

– III. Ballade 

– IV. Reverie

– V. Final